சு.நா.மாயவன் கவிதைகள்

கரையேறாத கடல் ஆமைகள்

தோட்டப் புறங்களில் தொடங்கிய வாழ்க்கையில்

தொழில்வளம் சேர்த்துத் தந்தோம் – தேசம்

செழித்திடத் தோள்கள் கொடுத்தோம்

காட்டைத் திருத்தியே தோட்டங்கள் செய்தோம்

கடலளவு செல்வம் விளைத்தோம் – ஆனால்

கரையேற மறந்து விட்டோம்.

ஒற்றுமை இல்லாத இனமான தால்இங்கு

உரிமைகளை இழந்து விட்டோம் – நாங்கள்

ஓட்டாண்டி யாகி விட்டோம்.

கற்றது கையளவே  யானாலும் அதன்படி

நிற்க மறந்து விட்டோம் – நியாயத்தில்

நிலைக்கத் தவறி விட்டோம்.

திருக்குறள் சொன்னதை திருமூலன் தந்ததை

தெருப்பலகை யாக்கி வைத்தோம் – முதுமக்கள்

தாழியில் பூட்டி வைத்தோம்

ஆரியன் காட்டிய அழிவான பாதையை

ஆகமம் வேதம் என்றோம் – இன

அழிவிற்கு வழி வகுத்தோம்.

கலைகலாச் சாரத்தில் சீரிய பண்பாட்டில்

பிழைகளை செழிக்க விட்டோம் – சினிமாக்

களைகளை தழைக்க விட்டோம்

மூளையை முடமாக்கி மோழையாய் நமைமாற்றும்

வழக்கத்தின் வழி நடந்தோம் – மூடப்

பழக்கத்தின் தடம் கிடந்தோம்.

நாளை நமதெனும் நம்பிக்கை விடுத்து

இன்றே நமதெனப் பாடுவோம் – நம்

இதயத்தில் புத்தொளி ஏற்றுவோம்

ஏழை சமூகமெனும் இழிவினைப் போக்குவோம்

ஏற்றம்தரும் ஒழுக்கங்கள் பேணுவோம் – நம்

இளையோர்க்கு நல்வழி காட்டுவோம்.