சு.நா.மாயவன் கவிதைகள்

பெருங்காயம்

உழைத்துத் தேய்ந்த தமிழர்களே – ஊர்

உலகுக்கு உழைத்த தோழர்களே

களைத்து இளைத்து காய்ந்ததனால் – தோல்

கருத்துப் போன மனிதர்களே.

தோட்டத்தில் நம்மின வனவாசம் – அது

தொல்லைகள் நிறைந்த சிறைவாசம்

ஊட்டமில் லாசமு தாயமாக நம்மை

உருக்குலைத்த சதிநாசம்.

உள்ளத்தில் சிறிதும் கள்ளமில்லை – உன்

உழைப்பினில் துளியும் வஞ்சமில்லை

எல்லாத் திறமையும் இருந்தும் நீ – இங்கு

எந்தத் துறையிலும் உயரவில்லை.

தொலைநோக் கில்லா நிகழ்காலம் – உன்

தோல்விக்கு அதுவே நதிமூலம்

பிழைதனைக் கழிதலுன் நிலையானால் – இங்கு

பிறந்திடும் உனக்கினிப் பொற்காலம்.

வறுமையே வாழ்க்கை என்றானால் – வெறும்

வாய்ச்சவ டாலே விதியானால்

இருபது இருபதில் சமுதாயம் – அது

கடலில் கரைத்த பெருங்காயம்.